امیر مومنان علی (ع) پس از قبول رهبری و خلافت مسلمانان به بازسازی نظام سازمانی کشور پرداخت و در سازمان سپاه تجدید نظرهای لازم را نمود، و برای به کار گیری افراد ظوابط دقیقی معین کرد و در فرمانش به مالک اشتر که در حقیقت منشور و قانون اساسی حکومت و رهبری اسلامی است،بهترین الگو و نمونه را در ایجاد یک جامعه اسلامی ارائه نمود.

در این فرمان پس از اینکه اهداف کلی رهبری اسلامی و برنامه کار مالک اشتر را بیان می فرماید،او را به مهربانی و عطوفت با مردم سفارش می کند و این امر و وظیفه را قبل از سایر وظایف او ذکر می نماید و چنین می فرماید: ((مردم به دو گروهند:یا مسلمانند و برادر دینی می باشند و یا اینکه انسانند و در خلقت با تو یکسان هستند  و چون انسان هستند از آنان گناه و لغزش سر می زند باید همانطور که تو خود از خداوند طلب بخشش داری،آنها را نیز مورده عفو و محبت قرار دهی و هیچ گاه از عفو و بخشش پشیمان نشوی))

علی در اِعمال عدل و انصاف،عیب پوشی مردم و بر آوردن حاجت های آنها و نیز اهمیت ارتش و تعیین ظوابط برای آن دستورات مقتضی صادر می نماید.

در امر قضاوت،کنترل،نظارتِ خاصی می کند و به نظام بازرسی اهمیت زیادی می دهد و برای هر طبقه حقوق خاصی قائل می شود و بهترین شیوه ی اداری جامعه را در این منشور بیان می نماید.

 در مطلب به  تحلیل این اندیشه بیشتر می پردازم

منبع:کتاب مبانی مدیریت اسلامی و الگوهای آن فصل دو:مدیریت و رهبری از دیدگاه اسلام

تالیف از اعضای هیات علمی دانشگاه:استاد محمود کریمی و استاد اسماعیل باباپور

با سپاس از دوست بزرگوار فریدالدین کریمی